Dejan Mikic
Majstor Mikić Dejan je čovek koji je izuzetno doprineo razvoju i afirmaciji Wing Chun Kung Fu veštine nekada u Jugoslaviji, danas u Srbiji.
Rođen je 3. 9. 1967.godine, u Požarevcu gde i danas živi i radi. Prve korake u Wing Chun-u načinio je u školi Božidara Gaberšeka 1983. godine, da bi nekoliko godina kasnije postao i njegov učenik i bio među prvima kod nas, koji su podučavani originalnoj verziji Wing Chun-a, koja je u to vreme bila tajna i za većinu evropskih zemalja. Za vreme vežbanja modifikovane verzije Wing Tsun-a Majstora Leung Tinga dostigao je 7. stepen, a svoje dalje školovanje usavršava na brojnim seminarima kod velikih imena Kung Fu-a kao što su: Leung Ting, David Cheung i William Cheung.
Zajedno sa majstorom Dušanom Radojkovićem, 1992. godine otvara prvu školu originalnog Wing Chun-a u Požarevcu, da bi ubrzo zatim svoj rad usmerio na širenje i propagandu Wing Chun-a u celoj zemlji. Inicijator je i osnivač T.W.C.K.F. Saveza Jugoslavije, kao i osnivač T.W.C.K.F. kluba Požarevac. Odrzavao je seminare i polaganja u svim klubovima Saveza u našoj zemlji, Republici Srpskoj, Makedoniji I Austriji.
Organizovao je seminare Božidara Gaberšeka , kao i veliki seminar Wilijema Čeunga. Predsednik je Društva prijatelja Kine iz Požarevca , koje je organizator brojnih izložbi u saradnji sa Ambasadom NR Kine.
Izabran je za potpredsednika T.W.C.K.F. Saveza Jugoslavije . Veliki Majstor Wilijem Čeung i Majstor Božidar Gaberšek postavili su ga, zajedno sa kolegom Dusanom Radojkovicem, na mesto glavnog instruktora W.W.C.K.F.A. za Jugoslaviju, a takođe je i glavni instruktor T.W.C.K.F.S. Jugoslavije.
Mikić Dejan i Radojković Dušan prvi su nosioci majstorskog ranga u Jugoslaviji posle Majstora Gaberšeka.
Na početku svoje misije, organizuje seminare Majstora Gaberšeka u Požarevcu od 1993. do 2002. godine.
Organizator je seminara Grandmastera Williama Cheunga (poznatijeg kao učenika legendarnog Yip Mana i učitelja čuvenog Bruce Leea) 1995. godine u Požarevcu. Tada biva od strane Cheunga postavljen za glavnog instruktora svetske Wing Chun asocijacije za Jugoslaviju. Kod Majstora Gaberšeka polaže za 10. instruktorski rang.
Naredne godine uz saradnju sa Društvom prijatelja Kine, organizuje Wushu igre, jednu od najvećih manifestacija kineskih borilačkih veština u Evropi, na kojima učestvuje oko 300 praktičara iz više od 20 klubova iz zemlje. Igre su se održale pod pokroviteljstvom Ministarstva za sport i omladinu i kineske Ambasade, čiji su predstavnici prisustvovali u velikom broju. Kineski ambasador požarevačkom klubu dodeljuje zlatnu medalju Kineske dekade kulture.
Iste godine, Mikić pohadja seminar Grandmastera Williama Cheunga u Skopju, gde usavršava svoje znanje. Takodje, organizuje seminar sa Majstorom Gaberšekom u Skopju i to u specijalnim jedinicama i na policijskoj akademiji. Zahvaljujući ovom seminaru, Wing chun veština postaje i zvanični deo obuke policije Makedonije, ravnopravno sa ostalim borilačkim veštinama medju prvim zemljama u Evropi.
U Požarevcu osniva Društvo prijatelja Kine, čiji je i predsednik, biva inicijator i osnivač društava u svim klubovima u okviru budućeg Saveza.
Godine 1997. okuplja sve klubove koji vežbaju tradicionalni Wing Chun, te osniva zvanični tradicionalni Wing Chun Kung Fu Savez Jugoslavije, koji biva registrovan u Ministarstvu pravde.
Te godine polaže i za 1. majstorski rang. Iste godine, uz gostoprimstvo niškog kluba, kao domaćina, organizuje I Kung Fu kup, na kome učestvuju klubovi iz Makedonije i Republike Srpske. Na istom turniru biva postavljen za saveznog sudiju u borbama.
U Požarevcu je suorganizator, zajedno sa Budo savetom Srbije, Nun caku turnira, takodje jedinstvenog do sada.
Iste godine, u okviru Saveza, osniva se prvi klub u Republici Srpskoj, u Bijeljini (pod vodjstvom Manojlović Jovana), a Mikić I radojkovic održavaju prvi seminar i polaganje.
Godine 1988. organziuje seminar Božidara Gaberšeka u Rumi i Nišu, koji okupljaji najveći broj praktičara Wing Chun-a do sada, preko 80 ucesnika.
Njegov učenik Predrag Koviljac ušestvuje na turniru u USA i osvaja 2 srebrne medalje.
Naredne godine, uz pomoć Društva prijatelja Kine, organizator je II Wushu igara, još masovnijih od prvih. Na ovim igrama gostuje i Majstor sa pekinškog Univerziteta, pozvan specijalno za ovu priliku.
Iste godine, Mikić predvodi srpske klubove i svoj matični klub na turniru u Bijeljini, pod pokroviteljstvom kineske Ambasade. Na tuniru i sudi mečeve, a sa istog njegov klub odnosi brojne medalje.
Takodje te godine učestvuje na seminaru Grandmastera Williama Cheunga u Skopju, gde nastavlja svoje usavršavanje.
Ove godine, uz odobreno autorsko pravo, prevodi, štampa i izdaje knjigu Williama Cheunga “Moj život sa Wing Chun-om”, te dopisuje poglavlje o razvoju veštine na našim prostorima.
Po prvi put u istoriji na ovim prostorima, ove godine, uz pomoć Društva prijatelja Kine, okuplja sve klubove u zemlji koji treniraju kineske borilačke veštine i zvanično registruje Savez kineskih borilačkih veština.
Godine 2000., zajedno sa domaćinom Miodragom Lazarevićem, trenerom niškog kluba, organizuje II Kung Fu kup, na kome učestvuju takmičari iz okolnih zemlaja. Na istom sudi mečeve i predvodi svoj klub.
Tokom narednih godina, obilazi sve klubove u zemlji, u mnogim gradovima osniva nove, drži seminare i polaganja.
Godine 2002. ponovo dovodi svog učitelja, Majstora Gaberšeka iz Australije, i organizuje seminar za instruktore. Na seminaru polaže za 3. majstorski rang.
Narednih godina predvodi klub i učestvuje na turnirima kao suorganizator i sudija. Redovno učestvuje i organizuje turnire u Lacarku, počevši od 2004. do 2007. godine (2003. i 2006. u Beogradu, 2004. u Požarevcu I inicira samostalno druzenje I medju klupske turnire koji se odrzavaju 2006 godina u Valjevu I Nisu). Ne retko i svoje odmore, letovanja koristi za organizovanje seminara i obuke instruktora, tako da godine 2004. drzava sedmodnevni seminar instruktorima kluba u Uzicu.
U ovom periodu učestvuje i organizuje večeri borilačkih veština u svim gradovima gde postoje savezni klubovi . Vrlo uspešne bile su večeri održane u Šapcu, Velikom GradiŠtu (nekoliko godina uzastopno), Beogradu, Kraljevu, Kruševcu, Nišu, Pančevu i drugim mestima.
Sa svojim klubom, ali i sam, kao predstavnik Saveza od 2004. do 2008. godine, nastupa na najvećoj manisfestaciji borilačkih veština u zemlji, pod nazivom “Noć ratnika” u Beogradu, i to kao jedini predstavnik kineskih borilačkih veština medju brojnim japanskim. Godine 2008. dobija zlatnu medalju za zajednički nastup Saveza.
Tokom svih ovih godina, u mnogim mestima učestvuje u organizaciji osnivanja Društava prijatelja Kine, organizuje izložbe kineske Ambasade u saradnji sa Društvom prijatelja Kine i samom Ambasadom. Ostvaruje izuzetnu saradnju sa atašeom za kulturu Ambasade Kine, nekada sa Li Man Chanom, a danas sa Lju LJo Hongom.
Godine 2006., Mikić je pozvan da se učlani u International Combat Union federaciju, gde biva postavljen za jedinog predstavnika Kung Fu-a, medju brojnim majstorima i veštinama. U okviru ove federacije svake godine nastupa na edukativnim multidisciplinarnim seminarima, prenoseći svoje znanje brojnim praktikantima drugih stilova. Saradnja sa ovim Savezom traje i danas, te se svake godine organizuje više seminara.
Godine 2008. u Beogradu organizuje seminar svih Wing Chun stilova, na kome je bilo prisutno oko 150 vezbača različitih linija Wing Chun-a, od kojih većina do tada nisu saradjivale.
Nastavlja saradnju sa Društvom prijatelja Kine i kineskom Ambasadom i prisustvuje brojnim izložbama.
Te 2008. godine, dvadeset godina nakon prvog dolaska Majstora Dejvida Cheunga u Srbiju, organizuje ponovo seminar Majstora Dejvida Cheunga u Požarevcu i Velikom Gradištu. Tada polaže za 5. majstorski rang i biva podučavan kineskoj tradicionalnoj medicini, jer je majstor Cheung, takodje, doktor kineske tradicionalne medicine.
Naredne godine, organizuje u Požarevcu seminar instrukora iz Švajcarske, Vladana Djordjevića, iz druge linije Wing Chun-a, koji je masovno posećen, i time dokazuje otvorenost za saradnju sa svim linijama Wing Chun-a.
U saradnji sa Majstorom Aikido-a Sašom Stanojevićem, prvi put organizuje seminar Wing Chun-a i Aikido-a, simbiozu obe veštine, u Velikom Gradištu.
Te godine snima i TV emisiju u dva nastavka, “Put ratnika”, gde osim intervjua izvodi i prikaz veštine.
Iste godine, njegov učenik Škara Radoslav, u Lincu, Austrija, otvara klub i održava seminar tradiconalnog Wing Chun-a. To je bila jedna od retkih prilika da se Austrijanci upoznaju sa ovom veštinom. Škara je više puta bio na obuci kod Mikića, u Požarevcu.
Ove godine održava više seminara u Požarevcu, na kojima učestvuju svi treneri iz saveznih klubova, kako bi se dalje usavršavali. Organizuje seminare u Šapcu i Kraljevu. Ove godine u Kraljevu se osnivaju dva savezna kluba, u kojima Mikić drži seminare i polaganja.
Sistematizuje i objavljuje svojevrsno rodoslovno stablo, u kome su upisani svi klubovi i treneri na ovim prostorima, od ranih početaka 1979. godine do danas. Objavljuje tekstove na mnogim blogovima, forumima i pokreće sajt TWC Saveza.
Od ove godine, pa svake naredne, učestvuje na manifestaciji Dani sporta, Sport fest , Leto na Adi.
Iste godine ponovo oranizuje dolazak Masjtora Dejvida Cheung uz Australije i biva podučavan više nedelja tokom boravka Majstora u Velikom Gradištu, gde se održava i dvodnevni seminar. Ove godine organziuje gostovanje Majstora Dejvida Cheunga u Slovačkoj i asisitra mu u Skopju, kod Majstora Gorana Andonova. U okviru seminara otvorena je i izložba kineske 30. Paralele, u prisustvu atašea za kulturu NR Kine. Posle seminara Dejvida Cheunga, Goran Andonov otvara klub u Skopju.
Ove godine kraljevački klub na turniru u Mataruškoj Banji osvaja brojne medaljei dostojno perprezentuje rad Saveza.
Takodje, ove godine predvodi Savez na velikim manifestacijama kao sto su Leto na adi, Sport fest i ICU seminar.
Održava redovna polaganja sa svojim asistentima u klubovima: Šabac, Kraljevo, Vršac, Veliko Gradište, Požarevac, Beograd, Užice, Trstenik i nastupa na manifestacijama večeri borilačkih veština u Velikom Gradištu.
Veliko priznanje za njegov rad je i proglašenje klubova iz Kraljeva I Krusevca za najsupešnije u raškoj oblasti, kao i kluba iz Kosovske Mitrovice za najuspešniji klub u regionu.
Organizuje, a i sam učestvuje na seminaru izraelske Kapap veštine svetski poznatog i priznatog Majora Avi Nardie u Beogradu.
Organizuje i predaje na seminaru u Kraljevu.
Početak 2010. godine obeležava otvaranje još jednog kluba u Požarevcu, jer su instruktori koje je Dejan godinama obučavao, Stanković, Rajković i Vavić, sada već spremni da otvore novi klub.
Dejan priprema i predvodi oba kluba na večeri borilačkih veština u Velikom Gradištu.
Nastavlja sa radom u ICU (International Combat Union), nastupa na brojnim večerima borilačkih veština, drži niz seminara i polaganja u klubovima Saveza, učestvuje na multi-kampovima širom zemlje.
Predvodi klub na I nacionalnim igrama na Zlatiboru i osvaja 9 medalja sa svojim klubom, a u kineskim disciplinama sudi, jer biva postavljen za glavnog sudiju kineskih formi sa i bez oružja.
Organizuje Wushu igre, najveću manifestaciju kineskih borilačkih veština na Balkanu sa oko 200 učesnika, različitih stilova. Igre otvara ambasador NR Kine, učestvuje oko 15 klubova. Mikić za zasluge dobija priznanje Beogradski pobednik.
Drži zatim seminar u Lincu, Austrija, kao prvi i jedini predstavnik Tradicionalnog Wing Chun-a na ovim prostorima.
Godine 2011. inicira osnivanje novih klubova u Vršcu, Pančevu i Trsteniku, a u Kosovskoj Mitrovici klub njegovog učenika Dragana Paunovića, biva i zvanično registrovan kao jedini legitimni predstavik Sevza na Kosovu. Inace, trener Dragan Paunovic je Mikićev učenik , koji je 2000. godine završio obuku u Požarevcu.
Takodje iste godine odrzava visednevni seminar u Vrnjackoj Banji, kod svog domacina Ivana Miletica, trenera kluba iz Trstenika, na kome ucestvuju pored kluba domacina i klubovi iz Kraljeva i Krusevca.
Ove godine u aprilu u Kraljevu uz pomoc kluba domacina I trenera Knezevic Ivana, inace najboljeg takmicara Saveza, organizuje seminar na kome ucestvuje oko 60 ucenika iz Pozarevca, Beograda, Sapca, Kragujevca, Trstenika, Kragujevca, Krusevca, Kostolca, Kraljeva (2) i Sapca.
Vec u maju mesecu organizuje seminar u Pozarevcu na kome je je bilo prisutno negde oko 50 ucesnika iz sledecih klubova, gradova: Pozarevac, Beograd, Kraljevo, Krusevac, Vrsac, Pancevo, Kosjeric, Trstenik, Veliko Gradiste, Kostolac i Sabac Od poznetih imena I Majstora osim wing chun kung fu trenera bio je prisutan I majstor Karetea iz Beograda Vladimir Pekovic trener borilackog kluba “Hara” I zajedno sa Duletom I Mikicem predstavnik Internacionalne Borilacke Unije (ICU) , Sasa Stanojevic Majstor Aikido kluba Pinkum kao I Ivan Stefanovic iz Kosjerica Majstor Ving Tsun stila. Na seminaru su radjene tehnike na drvenoj lutci, i primena tehnika lutke sa partnerom. Inace ovi seminari sluze za obuku instruktora I ucenika koji dolaze u Pozarevac gde je I sediste Saveza, kod njega I Duleta jer su oni ujedno i nosioci najviseg 5. Majstorskog ranga, predsednici federacije I glavni instruktori Saveza. Na ovom seminaru clanovi njegovog kluba: – Irena Vavic (trenira od svoje 9. godine, punih 20 godina) polozila za 1. Majstorki rang (prva I jedina zena majstor u istoriji kako Jugslavije tako I Srbije danas, od dolaska ove vestine na nase prostore ) koja je prvi put odrzala I polaganje za ucenike nizih rangova. – Stankovic Dejan, II majstorski rang, posle Dusana I Dejana jedan od najvisih u zemlji. – Rajkovic Nenad, 10 ucenicki samim tim I Instruktorski – Zivkovic Sasa, takodje kao I Nenad. Sve diplome su potpisane, overene i priznate od Majstora Dejvida Cheunga i Bozidara Gaberseka.
Te godine priprema i organizuje svoje učenike, koji na turniru u Mataruškoj Banji osvajaju brojne medalje.
Nastavlja predavanje i promociju Wing Chun-a na International Combat Union seminaru, koji poprima medjunarodni karakter. Zastupljeni su brojni Majstori različitih borilačkih veština i stilova i ove godine.
Obučava asisitenta i upućuje ga da održi višednevni seminar u Kosovskoj Mitrovici. Ovo je ujedno i prvi put da jedan instruktor Saveza održi seminar na tim prostorima.
U Beogradu učestvuje kao sudija i vodja svog kuba, ali i Saveza na II nacionalnim igrama. Savez tada osvaja 15 medalja.
Za svoj izuzetan rad na promociji kineske kulture, zajedno sa kolegom Dušanom Radojkovićem, dobija poziv da učestvuje na šestomesečnom seminar-kursu, kampu u Pekingu, o trošku kineske vlade i uz podršku kineske Ambasade. U okviru ove obuke, predvidjeno je i treniranje u čuvenom Shao Lin manastiru, iz koga potiče većina današnjih borilačkih veština. Kao jedini predstavnik iz Srbije, sa još 50 Evropljana, biva privilegovan da u postojbini veštine izučava kaligrafiju, kinesko pismo, muziku, umetnost, jezik i još mnogo toga. Svoje mesto nesebično prepušta svom učeniku iz Kruševca, Veroljubu Milovanoviću, koji završava uspešno ovaj kurs i samim tim Srbija dobija legitimnog predstavnika i poznavaoca kineskih borilačkih veština, uz direktnu podršku kineske Ambasade i kineske vlade.
Gostuje na kampu borilačkih veština u Vršcu, u okviru Balkan Budo Akademije, gde biva proglašen jedinim, glavnim predstavnikom u ovoj medjunarodnoj asocijaciji za Kung Fu u Srbiji.
Organizuje ove godine još 3 seminara Kapapa, sa Majorom Avi Nardiom, na kojima i sam učestvuje i biva i privatno obučavan, te tako dobija I sertifikat Level 1. Takodje, od Majora biva proglašen licenciranim instruktorom za održavanje Kapap sertifikacije za Srbiju i okolne zemlje do nivoa Level 1.
Godine 2012, u saradnji sa Beogradskom filharmonjom, povodom proslave Kineske Nove godine, snima dokumentarni film o istorijskom razvoju veštine na ovim prostorima i Wing Chun-u. Emisija biva emitovana u više navrata na nacionalnoj televiziji. U okviru emisije, osim intervjua, prikazuje forme, rad oružjem, objašnjava teoriju i principe iste, izvodi Chi Sao vežbe, tehnika Chi Kung, i po prvi put predstavlja kinesku tradicionalnu medicinu putem jedinstvene metode masaže.
Ove godine obeležava 20 godina kluba, 29 godina svog rada i takodje 20 godina rada svojih asistenata, koji su ga verno pratili svih ovih godina – Vavić Irene i Stanković Dejana, koji su ujedno I polozili za majstorska zvanja.
Takodje u Beogradu, na velikom Internacional Balcan Budo Academy seminaru, medju stotinu učesnika i dvadesetak Majstora, dostojno reprezentuje Wing Chun veštinu i održava seminar i prikaz iste u svom random delu.
Kao veliko priznanje njogovom radu je i organizacija izlozbe slika u sradanji sa drustvom prijatelja Kine iz Srbije, pod nazivom wushu u Beogradu na kojoj je izlozeno preko 200 fotografija sa brojnih seminara, takmicenja, demonstracija , tako reci biografija kluba a samim tim I Saveza od ranih osamdesetih do danas. Izlozba se odrzava pod pokroviteljstvom kineske ambasade i ministarstva za sport.
Pored wing chuna I kappa, organizuje juna meseca 2012 godine i seminare kik i tajlandskog boksa u Pozarevcu kako za svoje instruktore I klubove, tako I za ostale kik I tai boks klubove iz Srbije. Seminar je odrzan u Pozarevcu I to u dva dana a instructor koji je vodio je visestruki sampion hrvatske Stipe Glavica. Treba istaci da je svaki od gore navedenih seminara, tokom svih ovig godina, pa tako I ovaj kompletno ispracen na svim lokalnim pisanim I elektronskim medijima, sto je takodje plod njegovog angazovanja i na ovom polju. Ne retko taj deo posla je I najtezi jer zahteva veliki napor I angazovanje, kontakte I snabdevanje informacijama, kako foto tako I video prilozima, pratecim tesktom I kompletnim aranzmanom koji treba prezentovati medijima.
Posle ovog seminara u junu mesecu, dobija poziv da gostuje na lokalnoj TV stanici i u intervjuu predstavi vestinu, svoj klub, savez, istoriju svog rada i buduce planove.
Kako se uvek se rado odaziva na pozive drugih majstora borilackih vestina, tako i ove godine u julu mesecu gostuje kao clan ispitne komisije u Aikido klubu „Pinkum“ u Velikom Gradistu.
U oktobru mesecu 2012 odaziva se na poziv vrsackog kluba i majstora Srdjana Ratkovica i predvodi klub na humanoj manifestaciji, tj. veceri borilackih vestina u cast tragicno preminulom majstoru jujiste Dusanu Hajdesiju. Narednog vikenda vec ucestvuje sa klubom na 7. regionalnom karate i martial arts kupu i zajedno sa svojim ucenicima osvaja 18 medalja za demo nastup i tamesiwari. Na turniru je ucestvobalo 300 takmicara iz 3o lubova razlicitih boilackih vestina iz skoro svih regiona Srbije. Pozarevacki klub osvaja prvo mesto u disciplini martial arts. Na istoj manifestaciji orgamizator susreta, majstor karatea Zoran jakovljevc dodelju je mu priznanje, plaketu za doprinos razvoju borilackih vestina u Srbiji.
U novembru iste godine ucestvuje zajedno sa Drustvom Prijatelja Kine u organizaciji wushu igara na kojima ucestvuje 11 klubova i oko 180 takmicara. Predvodi svoj klub i ujedno i nastupa u demonstracijama vestine. Pozarevacki klub dobija priznanje za najvise osvojenih trofeja u ovoj godini a on licno povelju za doprinos razvoju kineskih borilackih vestina u Srbiji.
U okviru svog tridesetogodišnjeg rada bio je osnivač klubova, obučavao instruktore u sledećim gradovima: Smederevska Palanka, Valjevo, Bijeljina (Republika Srpska), Novi Sad, Pirot, Kragujevac, Ruma, Sremska Mitrovica, Lacarak, Kruševac, Kosovska Mitrovica, Nis, Gadžin Han, Leskovac, Trstenik, Surdulica, Vranje, Knjaževac, Užice, Šabac, Zvečane, Veliko Gradište, Podgorica (Crna Gora), Vršac, Pančevo, Trnjane, Kostolac, Beograd, Despotovac, Bare, Prokuplje, Kraljevo (3 kluba), Krnjača, Vrnjačka Banja, Požarevac (2 kluba), Malo Crniće. U većini od ovih klubova je držao seminare i polaganja, obučavao trenere i učestvovao u promociji istih.
Njegovi učenici su osnivali klubove ili individualno širili veštinu i u sledećim zemljama: Makedonija, Francuska, Austrija (2 predstavnika), USA, Švedska, Egipat, Tajvan.
Tokom svog rada, ostvario je kontakte i dobru saradnju sa klubovima i Majstorima borilačkih veština sa svih kontinenata, sa kojima i danas saradjuje. U našoj zemlji ima odličnu saradnju sa svim Majstorima borilačkih veština različitih stilova.
Zvanične titule i priznanja, koje predstavljaju svojevrsnu krunu Mikićevog dosadašnjeg rada, kao i podsticaj za dalje praktikovanje i širenje kineskih borilačkih veština i kineske kulture uopšte:
Potpredsednik TWC Saveza Srbije
Glavni instruktor TWC Saveza Srbije
Osnivač TWC Saveza Srbije
Osnivač, trener i potpredsednik TWC kluba Požarevac
Predsednik instruktorske komisije i komisije za polaganje Saveza
Savezni sudija za borbe, CHI SAO i forme sa i bez oružja
Osnivač i predsednik Društva prijatelja Kine u Požarevcu
Član upravnog odbora Društva prijatelja Kine Srbije
Predstavnik za Kung fu u Srbiji International Combat Union
Predstavnik za Srbiju Close Quarter Battle organization
Nosilac 7. ranga International Ving Tsun Atletic Association (polozeno kod Slavka Truntica i Milana Prosenice)
Nosilac 5. Majstorskog ranga World Wing Chun Kung Fu Associatin (polozeno kod majstora Gabersek Bozidara i Dejvida Cheunga)
Predstavnik za Srbiju Kapap Lotar organizacije i nosilac Level 4 zvanja
Potpredsednik WUSHU Saveza Srbije
Predstavnik za Kung fu u Srbiji u Balcan Budo Academy